Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια σαφής στροφή της ελληνικής ενεργειακής πολιτικής προς το φυσικό αέριο το οποίο παρουσιάζεται σαν η ιδανική μεταβατική λύση στην πορείας της χώρας προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι επενδύσεις που ετοιμάζονται για τους μεγάλους αγωγούς φυσικού αερίου παρουσιάζονται σαν μια μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Πράγματι το φυσικό αέριο έχει κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα ορυκτά καύσιμα όμως στο διεθνές περιβάλλον διαφαίνεται μια ξεκάθαρη κινητικότητα προς την ολική αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι νομοθετικές και πολιτικές βάσεις που στήνουν κράτη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και πολλά ευρωπαϊκά κράτη κινούνται ξεκάθαρα προς αυτό το σκοπό. Ταυτόχρονα η Ελλάδα αποτελεί μια χώρα με αφθονία ανανεώσιμης ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο ενώ και οι επενδύσεις που έχουν γίνει σε ΑΠΕ τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα είναι εντυπωσιακές για το μέγεθος της χώρας η οποία έχει μάλιστα υπερκαλύψει ήδη τους στόχους της στα πλαίσια των διεθνών συμφωνιών για την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Γιατί λοιπόν να φύγει η Ελλάδα από την τροχιά των ΑΠΕ και να χάσει τη δυναμική που έχει αποκτήσει αντί να πρωτοστατήσει στην ενεργειακή επανάσταση που έχει ξεκινήσει σε διεθνές επίπεδο;

Η εξάρτηση από το φυσικό αέριο έχει και μια γεωπολιτική δυσμενή συνιστώσα καθώς αποδυναμώνει στρατηγικά τη χώρα σε αυτό το πεδίο και δημιουργεί επιπλέον ενεργειακές εξαρτήσεις από άλλες χώρες.

Οι παραπάνω προβληματισμοί δείχνουν ότι είναι πιθανώς άκαιρη και ατυχής η προετοιμασία πολιτικών σχεδίων στην Ελλάδα που προάγουν το φυσικό αέριο. Στο θέμα αυτό αναφέρεται πιο εκτενώς το άρθρο της businessdaily.gr το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.